Horror bij ankerplek….

Vrijdag 22 juli zijn we vanuit Nederland weer teruggevlogen naar Nyköping, samen met Johan en Miranda die 10 dagen meezeilen.

Nyköping 

Nadat we weer in Nyköping aankwamen en boodschappen hadden gedaan hebben we lekker in een tentje een grillschotel gegeten en zijn we bijtijds naar bed gegaan. De volgende ochtend vroeg opgestaan om een beetje meer richting Stockholm te varen. We besloten een leuke ankerplek te zoeken om de avond en de nacht door te brengen.

Voor anker

omgeving ankerplek vanaf het eilandje

We vonden een heerlijke plek waar we konden zwemmen en een beetje met de bijboot spelevaren, Soviken. Het weer was heerlijk: zonnetje, 25°, weinig wind. Mooie foto’s gemaakt en naar de kant geroeid om het eilandje te verkennen, etc.

’s Avonds hebben we de zalm op de BBQ gegooid en de röstirondjes, sla, wijntje erbij, super! We zijn heerlijk rozig en tevreden gaan slapen.

Ankerplek Soviken

’s Nachts begon de wind aan te trekken en toen Johan rond 04.30 besloot om te gaan zwemmen (omdat hij dacht dat het AL 06.00 uur was) lag de boot nog mooi vast aan het anker. Hij kroop na het zwemmen weer voldaan tegen de warme billen van Miranda aan en sliep weer lekker in. De wind gierde ondertussen door de verstaging met een knoopje of 30 (tussen 7 en 8 bFt). Wim dacht dan ook rond 05.30 (?!), laat ik de boot maar vast startklaar maken voor het geval we door de wind van het anker afslaan…. Hij trok zijn boxer en een T-shirt aan en klom naar buiten…..Meteen toen hij buiten kwam hoorde wij een schreeuw: JOHAN, JOHAN, we zijn losgeslagen!!! Johan vloog in zijn zwembroek en naar buiten. Wim had de motor gestart en Johan in zijn zwembroek vloog naar het anker om het binnen te halen. Wim aan het roer, over en weer instructies naar elkaar schreeuwend in de gierende wind en regen. Het anker was moeilijk omhoog te halen omdat er een complete zeeplantentuin aan vastgeplakt zat. Miranda en ik liepen een beetje schaapachtig in een behaatje en slipje door de kuip heen en weer, niet precies wetend wat te doen….. Tot overmaat van ramp raakte de lijn van de bijboot vast in de schroef… Gelukkig werd dit opgelost door de ropecutter en werd de lijn doorgesneden. Heel fijn want we zagen de bijboot met een noodgang (en dat zonder buitenboordmotortje) van ons wegvaren en ergens in het riet verdwijnen… Geen tijd om daar op te letten, ik zwaaide hem na en dacht tjusss, jammer.

Wim kreeg het anker omhoog en Johan hield de boot onder controle, dus we konden opgelucht adem halen en zo snel mogelijk richting de beschutting varen. Maaarrrrrr, Johan kon het niet over zijn hart verkrijgen om onze geliefde bijboot in de steek te laten dus nadat de flippers uit een bakskist waren getrokken, sprong onze held van de dag overboord (nog steeds gierende wind 30 knopen en striemende regen) en zwom naar het bootje toe. Wim, die er inmiddels als een Alien uitzag, onder de modder en waterplanten, voer rondjes met de boot richting Johan die als een wilde zat te roeien. Miranda en ik liepen nog steeds in onze warmtekleding op het dek met een lijntje om Johan binnen te trekken en een handdoek en fleecedekentje om hem op te warmen….

Uiteindelijk zat Johan weer veilig aan dek, het bijbootje zat weer vast, iedereen had kleren aan en om 06.00 gierden we van de ankerplek af richting enige beschutting. We vonden ergens een boei waar we vast maakten, ontbeten hebben en vooral (sterke) koffie hebben gedronken.

Zodra we er weer aan toe waren zijn we naar Nynäshamn gevaren, nog steeds met gierende wind. We probeerden de kortste route, over open zee, maar na een halfuurtje tegen de wind in, bonkend op golven van 4 meter, de wind fluitend door de stagen en Wim volledig zeiknat door het overvliegende water, zijn we omgekeerd en hebben we de route binnendoor genomen. We twijfelden over deze route omdat we door een kanaal zouden moeten varen van 200 meter lang, 4 meter breed en 2 meter diep…..Toen we zagen dat er voor ons bredere en grotere zeilboten doorgingen, hebben wij de gok ook maar genomen. Voordat we erin voeren hebben we hard getoeterd zodat ze aan de andere kant wisten dat we eraan kwamen. Het was super, heel apart, heel smal maar gelukt!

Dragets kanaal

Toen we uiteindelijk de haven van Nynäshamn invoeren, werden we door het havenpersoneel begeleidt richting een vrije hekboei en hebben ze ons geholpen met aanleggen. De wind gierde en loeide nog steeds in alle hevigheid.  We hebben boodschappen gedaan en rond 22.00 uur lagen we knock out in onze kooien……

Arkösund - Nyköping

Na de fantastische ankerplek, weer lekker buiten ontbeten, zijn we woensdag 13 juli vertrokken naar Arkösund. We hadden een prima ligplaats in de haven van de plaatselijke watersportvereniging. Er werd de volgende dag veel wind voorspeld, dus zijn we daar een extra dag blijven liggen. Gewassen en boodschappen gedaan en inderdaad in de loop van de middag waaide de sokken uit je schoenen. 

Arkösund

In de rij voor een ijsje

Vrijdag was er minder wind en zijn we vertrokken naar Nyköping, een kwartiertje van het vliegveld Skavsta vandaan waar we maandag vertrekken voor een paar dagen Nederland. Toen we aankwamen was de haven bomvol en moesten we uitwijken naar de grote schepen haven. Daar lagen we op een leuke plek, recht tegenover een eetcafé annex kroeg, met het bijbehorende lawaai van jaren 80 disco. Evengoed super geslapen en weinig last gehad. 

Nyköping

De volgende ochtend konden we een plek krijgen in de gastenhaven en zijn we verkast. We hebben de boot van binnen en buiten ff lekker schoongemaakt en we hebben de tassen gepakt voor onze trip naar Nederland. Vrijdag 22 juli vliegen we weer terug met vrienden die 10 dagen met ons meezeilen. Doel is dan om via de scheren naar Stockholm te gaan. Wordt vervolgd! 

Zonsondergang in Nyköping

Blankaholmen – Västervik – Bondekrok

Maandag 11 juli zijn we weer vertrokken vanuit Byxelkrok naar het vaste land van de Zweedse Oostkust. We hadden een prima windje, half achter, en met een knoopje of 4 – 5 gleden we lekker door het water. Het plan was een piepklein, kneuterig haventje, Blankaholmen. We hadden de (summiere) info gelezen en het leek ons wel prima.

De steiger van Blankaholm

Toen we aankwamen begrepen we meteen dat er geen uitgebreid promotieverhaal in de boeken stond. Er was één steiger waar je niet te hard overheen moest lopen want anders had je het gevoel dat ie instortte. En er waren wel hekboeien maar je moest goed kijken waar, ze lagen half onder water of waren er gewoon niet. Er waren ook niet veel boten dus we konden rustig zoeken naar een geschikte hekboei. Nadat we hadden aangelegd, gingen we ons melden op het havenkantoor, waar echter geen levende ziel te bekennen was. Er hing een briefje op de deur dat er tussen 17.00 – 18.00 iemand aanwezig zou zijn… We gingen verder op onderzoek uit om te kijken waar de douches en toiletten waren. Helaas niet te vinden in de directe omgeving.

Havenkantoor....

In de loop van de middag kwamen er meerdere jachten (of wat ervoor door ging), alleen Zweedse. Rond 17.00 uur weer naar het havenkantoor: niemand. Rond 17.45 opnieuw en ja hoor, er was een havenmeester. Hij was echter zijn bonnenboekje kwijt en zou later het havengeld bij ons komen innen. We kregen de code van het toilet en een uitgebreide uitleg over de weg er naar toe: mwah, een klein kilometertje lopen, hahaha. Langs de kruidentuin, de bloementuin, de tennisbaan (?!) de minigolfbaan, etc.

Bloemen- en kruidentuin

Rond 19.00 kwam de vriendelijke havenmeester inderdaad langs, op de boot en vroeg ons meteen om een enquête in te vullen over eventuele verbeterpunten in de omgeving. Ook konden we alle kruiden plukken die we wilden voor in de sla, de saus, over het vlees, over de vis, voor onderweg, etc. Super leuke haven voor wie ook eens iets anders wil. Geen luxe, wel mooi en midden in de natuur. Het uitzicht vanuit de kuip was fantastisch en we hebben nog lang buiten gezeten.

Uitzicht vanuit de kuip

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken naar Västervik, een grote haven in een redelijk grote stad, van alle gemakken voorzien. De tocht naar Västervik was heerlijk, zeilend door de scheren, super! Dat is zo’n mooie ervaring wat niet op foto’s is vast te leggen. Je moet het zelf meemaken om te weten hoe het is.

Door de scheren

Het havengeld was schandalig duur: € 35,00!! Je kon dan wel gratis douchen, woepie!

We zijn het centrum ingegaan en daar was het erg gezellig, de terrassen zaten vol en het weer was meer dan mooi! Wat ziet het er dan ook allemaal leuk en gezellig uit. Het lijkt wel of de mensen ook vrolijker worden naarmate de zon meer gaat schijnen!

Västervik

Dinsdag 12 juli zijn we verder de scheren ingegaan, weer heerlijk gezeild, en hebben we ons eerste ankerplekje aangedaan: Bondekrok. Een fantastisch baaitje, aan alle kanten beschermd tegen wind. We lagen er met 4 jachten, erg rustig, Het fluiten van de vogels is het enige en af en toe een beetje geklots van het water tegen de boot. Heerlijk geslapen en na het ontbijt, zoals de laatste week steeds buiten, zijn we weer verder gegaan.

Ankerplek Bondekrok

Öland: Borgholm – Byxelkrok

Vanuit Kalmar zijn we op 8 juli vertrokken naar het eiland Öland, een groot eiland langs de oostkust van Zweden. We zijn naar HET toeristencentrum van het eiland: Borgholm gevaren. We konden nog een plekje vinden in de voorste haven, ook het gezelligste plekje waar het meest gebeurt en op loopafstand van het centrum. Het was erg druk maar gezellig en er waren allerlei activiteiten. 

In afwachting van de band

We lagen langs het hotel waar ook een strand is en ’s avonds kregen we eerst een optreden van een DJ die prima trance draaide. Om 23.00 uur werd deze afgewisseld door een live-band: Hofmaestro. Een stuk of 8 van die gasten die lekkere muziek speelden en uit volle borst meezongen. Het werd een latertje…..

Alle zeilen bij...

De volgende ochtend zijn we bijtijds vertrokken richting Byxelkrok, aan het uiterste puntje noord van Öland. Het was prachtig weer: lekker zonnetje, 27° en geen wind. Dus niet zeilen maar op de motor. We hebben de halfwinder nog geprobeerd maar met 2 knopen/uur gaat het wel heel erg lang duren! Waarom we de mast er niet af laten halen…..

Druk in de haven van Byxelkrok

Ondanks het vroege tijdstip (14.00 uur) dat we in de haven aankwamen, lag het helemaal vol. Op aanwijzing van de havenmeester konden we nog ergens middenin de haven langs een aantal andere jachten vastmaken…. Het weer was prachtig en het was erg gezellig in de haven. We hebben lekker aan het strand gezeten en de zonsondergang bekeken, erg romantisch.

BBQen op het strand

Wachten op de zonsondergang

Zonsondergang vanaf het strand van Byxelkrok

Christiansø – Karslkrona – Kristianopel – Kalmar

Christiansø

Maandag 4 juli zijn we vanuit Bornholm vertrokken naar Christiansø, een piepklein eilandje iets ten oosten van Bornholm. We hebben de hele tocht lekker kunnen zeilen, prima wind (5 Bft). Onze Duitse (schollen) vriend ging dezelfde kant op en we knoopten in de haven weer aan elkaar vast, gezellig. Je krijgt toch een band met elkaar. We zijn van boord gegaan en hebben een rondje over het eiland gelopen waar je binnen een halfuur mee klaar bent. 

Daar hebben we ook de meest oostelijke post van Denemarken verstuurd.

Christiansø

De volgende ochtend vertrokken we vroeg richting Utklippan. Er stond geen wind 

(en de wind die er was kwam natuurlijk vanuit de verkeerde richting) waardoor we gaandeweg besloten om de koers te verleggen naar Karlskrona, Zuid Zweden.

Onderweg kwamen we veel grote scheepvaart tegen waaronder een giga cruiseschip, de Queen Elizabeth. Op een gegeven moment passeerde een vrachtschip ons en verdween vrijwel direct in een dikke mistbank. We keken met verbazing naar de verdwijnende achterkant en toen we vooruit keken, zagen wij voor ons eenzelfde dikke mist opduiken….

Mist.....

Nog meer mist

We verdwenen zelf ook in de mist! En dat was heftig. We hadden geen 50 meter zicht en moesten de scheepvaartroute toen nog oversteken: HORROR!!! De mist duurde ruim uren! De (prijzige) investering, afgelopen winter, van een AIS is onze redding geweest. Je zag werkelijk geen hand voor ogen en we 
moesten op de AIS en de radar varen om te kijken waar het scheepvaartverkeer zich bevond. 

Vlak voor ons voer nog een zeiljacht met AIS en we konden hen zien op de kaartplotter. Op een gegeven moment kwamen er 3 vrachtschepen op ons af en begon er ergens in die dikke brei één op de misthoorn te blazen… Dat is angstaanjagend want je weet niet waar het geluid vandaan komt. Ik stond met samengeknepen billen om me heen te kijken of ik misschien iets zag….Achteraf zag ik gelukkig niets want als je wel iets zou zien, ben je echt de Sjaak, iets te dichtbij voor leuk! 

Het zeiljacht voor ons kreeg het zo benauwd dat hij de motor heeft stilgelegd (midden in de vaarroute (!?) en op ons bleef wachten. Hij wist niet meer waar de schepen zich bevonden en was volkomen de kluts kwijt. Toen wij aankwamen is hij vlak bij ons gaan varen en zo zijn we zij aan zij de scheepvaartroute uitgekomen, pfffft. Later riep hij ons via de marifoon op en heeft hij ons uitgebreid bedankt voor de support!! Nou, wij waren ook blij en opgelucht dat we uit die route waren. 

Karlskrona

In Karlskrona aangekomen, hebben we meteen een borrel genomen op de goede afloop en om de zenuwen weer tot bedaren te krijgen. Het weer was erg opgeknapt en we hebben lekker in de zon een biertje genuttigd!

Na Karlskrona hebben we koers gezet naar Kristianopel, een lieflijk klein haventje met een beperkt aantal ligplaatsen….Toen we daar aankwamen, lag het helaas al helemaal vol maar konden we buiten de haven aan een mooring afmeren. Ook prima. We zijn niet van boord geweest en we zijn de volgende ochtend vroeg vertrokken naar Kalmar. 

Aan een mooring in Kristianopel

Slot Kalmar

Super gezellig liggen, midden in de stad met een leuk centrum waar je lekker kunt shoppen en waar leuke terrasjes zijn. We hebben lekkere verse gerookte vis gehaald en met een heerlijke salade en het bijbehorende flesje witte wijn genuttigd! 

Bornholm

Woensdag 28 juni zijn we om 06.00 uur vanuit Vitte vertrokken naar Bornholm, een eiland onder de zuidoostkust van Zweden. Het is echter een Deens eiland.Het was een lange tocht van 65 mijl, uiteraard weer zonder een zuchtje wind. We hebben aangelegd in Hasle haven, aan de kade. Er is plek voor ca. 10 boten en als het vol is, knoop je gewoon langszij aan bij een andere boot. Piepklein maar van alle gemakken voorzien.

Vanaf de boot wachten
op zonsondergang

Zonsondergang in Hasle

In Hasle zijn we naar een traditionele visrokerij geweest en hebben daar heerlijke gerookte vis gekocht.

Visrokerij Hasle

Gerookte haring

Donderdag zijn we op de fiets naar Rønne, de hoofdstad van Bornholm gefietst. Daar hebben we lekker geshopt, ijs gegeten, en bij de haven gekeken waar de grote veerboten aanleggen. Hiervandaan kun je met een ferry naar Zweden en Denemarken oversteken.

Aankomst ferry 

De volgende dag hebben we de bus genomen naar het havenplaatsje Allinge waar je in pakketjes lang de kade ligt. Al het vol is, kun je over de boten heen naar de andere kant van de haven lopen. Natuurlijk zijn we blijven kijken naar de aanlegperikelen van andere boten die zich nog ergens tussen moesten proppen. De communicatie tussen echtelieden is echt vermakelijk…..

Allinge

Haven Allinge

Omdat er veel wind voorspeld werd zijn we nog maar een dagje gebleven en zijn op de fiets langs de kust naar Hammershus gegaan. Dit is een oude ruïne van een slot, gebouwd op een berg. De tocht begon goed, langs een kustweg en piepkleine plaatsjes en haventjes, zeer fotogeniek. 

Al snel werd de weg (grintpad…) minder goed begaanbaar en kwamen er wel erg veel heuvels om tegenop te fietsen: 14% en 16% stijging…. Niet leuk!!! Gaandeweg brak het zweet ons uit, ondanks de versnellingen. Na een uurtje zwoegen en soms zelfs afstappen moesten we met de fiets aan de hand een trap oplopen. Dat was het moment dat ik dacht: bekijk het maar. Maar ja, in the middle of nowhere, waar niets en niemand te zien was, moet je wel verder….Eindelijk kwamen we bij de ruïne aan en konden we wat drinken en de verplichte foto’s maken en over de terugweg nadenken. En dat was precies wat we ervan verwacht hadden: een hel! Alleen de laatste 5 kilometer hoefden we niet meer te trappen, ging bergafwaarts. Dat was inmiddels ook met mijn humeur gebeurd….

Hammershus

Toen we bij onze boot aankwamen, zwetend als een paard, werden we welkom geheten  door onze Duitse buurman met een paar flinke verse, schoongemaakte schollen: ca. 1 kilo, klaar voor de pan. Nadat we met elkaar een biertje en een schnaps hadden genuttigd, kwamen we weer een beetje bij.

De schol in de pan...

Met onze Nederlandse buren, Govert en Annet, hebben we ’s avonds op de kade aan een picknicktafel (gedekt als in een 4 sterren restaurant) de scholletjes gebakken en gedeeld en met een heerlijke salade en de nodige witte wijn verorberd, super lekker en super gezellig. Dat maakte weer een hoop goed en liet ons de vreselijke fietstocht snel vergeten…..

Gezellig!

Vitte

Vissershaven Vitte met terrasjes

Zondag 26 juni zijn we om 07.00 uur vertrokken uit Warnemünde richting Vitte op het eiland Hiddensee. Natuurlijk konden we weer niet zeilen, want weer geen wind. Het beetje wind wat er was, stond precies op de punt. Het weer was fantastisch: lekker zonnetje, een beetje wind zodat je niet helemaal wegsmolt en rond 17.00 uur knoopten we vast in het haventje van Vitte.

Haven van Vitte

Uitzicht vanuit de kuip

Een ontzettend gezellige haven met prima voorzieningen. We hebben meteen de fietsen uitgepakt en zijn de omgeving gaan verkennen. Al na 5 minuten kwamen we bij het oude vissershaventje aan met gezellige terrasjes waar we natuurlijk even stopten voor een welverdiend koud biertje…. ’s Avonds bijtijds de kooi in en de volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan voor een fietstocht over het eiland. We zijn naar de vuurtoren gefietst waar we naar boven zijn geklauterd en waar we een fantastisch uitzicht over het eiland hadden. We zagen zelfs de krijtrotsen van Møn in de verte!

Vuurtoren op het eiland

Uitzicht op het eiland vanuit de vuurtoren

Wim in zee

Daarna vonden we het te warm om nog ver te fietsen en zijn we richting het strand vertrokken. We hebben lekker gezwommen in zee en lekker liggen bakken in de zon. Aan het eind van de dag hebben we heerlijk vers gerookte vis gekocht en deze met een lekker koud wit wijntje verorberd. Omdat het zo mooi en gezellig was, besloten we er nog een dagje aan vast te plakken en zijn we de volgende dag weer eerst gaan fietsen en ’s middags weer naar het strand geweest, 2 zongerijpte tomaatjes aan het eind van de dag, hahaha. Vervelend leventje…..