maandag 28 juli 2014

Het Spaanse vasteland en een verschrikkelijk bericht…..


Dinsdag 22 juli zijn we van Sant Antoni naar de Cala Tarida gevaren, zo’n 8 mijl zuidelijker. Daar hebben we één nacht geankerd en de volgende ochtend vroeg zijn we vertrokken voor een lange tocht van 64 mijl naar Altea, weer de eerste haven op het Spaanse vasteland. Het werd een heerlijke zeiltocht onder vol tuig.

De volgende haven lag ongeveer 40 mijl verder, in Guardamar, een leuk stadje waar je vlak achter het strand en de duinen ligt. Het was er wel erg warm en ’s avonds koelde het ook niet echt af. We lagen ’s nachts te puffen in de boot, het werd niet koeler dan  29°………


We zouden de volgende avond met 10 man/vrouw lekker gaan bbqen aan boord van de Sobat Kras maar het was zo vreselijk warm dat we alles in tassen hebben gepakt en heerlijk naar het terras bij Henk en Claire in Guardamar zijn verkast. Het werd een gezellige avond met gamba’s, kip, varkenshaas, salade, meloen en natuurlijk een drankje erbij……





-----------------------------------------------------------------------------------




Zondag 27 juli zijn we naar Cartagena gevaren en toen we goed en wel vast lagen, kregen we het gruwelijke bericht dat op Mallorca een Nederlands echtpaar na een korte maar hevige brand op hun zeiljacht om het leven is gekomen.

www.spanjevandaag.com/eilanden/nederlands-echtpaar-zeilboot/

Het bleek om Karel en Mieke te gaan die we vorig seizoen in Almerimar hebben ontmoet, waar hun jacht ook overwinterde. Karel die zo trots was op zijn zelf gebouwde stalen jacht. We hebben ze dit seizoen zowel weer in Almerimar als op de Balearen ontmoet en met meerdere Nederlandse jachten vormden we een zeilersclubje. We hebben met elkaar geborreld, WK wedstrijden gekeken, ervaringen uitgewisseld, tips gedeeld, kortom: het gezellig gehad……

De laatste mail die we van Karel kregen: waarin hij ons besluit om niet verder te gaan moedig noemde en respecteerde en ons een behouden vaart wenste. Dat hij het leuk zou vinden om de zeilersclub van de Balearen komende winter weer in Nederland te ontmoeten…..

Zowel Karel als Mieke waren beiden erg actief en ondernemend en ze hadden nog zoveel leuke plannen…… Onvoorstelbaar! Deze boodschap kwam dan ook als een mokerslag binnen en samen met de Sobat Kras crew hebben we de eerste schok verwerkt. Onbegrip, ongeloof en verdriet, afschuwelijk. 

Geen opmerkingen: