Cascais, Sintra, Nazaré, Figueira da Foz en Porto!

Cascais

ankerbaai Cascais

We zijn een paar dagen in Cascais gebleven omdat de wind uit de verkeerde richting kwam om verder naar het noorden te varen.








Daarom zijn we maandag 27 april met de bus naar Sintra gegaan.

De bustocht was erg mooi, helemaal langs de kust en de eerste stop die we maakten was bij Cabo da Roca, het meest westelijke puntje van het vaste land van Europa. We zijn er op de heenweg langs gevaren en nu hebben we het vanaf het land bekeken. Erg mooi en gelukkig niet druk.

Cabo da Roca

de vuurtoren Cabo da Roca

Toeristenbureau annex postkantoor

indrukwekkende rotspartijen

Na de Cabo te hebben bekeken, zijn we weer op de bus gestapt voor het vervolg van de route naar Sintra, een nationaal park met diverse kastelen en wandelroutes. We hebben daar het Moorse kasteel "Castelo dos Mouros", uit de 8e eeuw bezocht. Een ware klimpartij met prachtige uitzichten.

De muren beklimmen 

op een muurtje

uitzicht op de brug over de Taag

Palace de Pena

lunch op een muurtje

Na de bezichtiging zijn we weer op de bus gestapt om in het gezellige stadje Sintra nog een terrasje te pakken voor een heerlijk drankje.
We vonden een heerlijk terras waar we een glas verse sinaasappelsap en voor Wim een "small beer" bestelden...... We stralen natuurlijk uit dat we toeristen zijn en werden dus ook flink genaaid: 3 jus en 1 bier: 28 eurietjes!

terrasje

Sintra

Woensdagochtend 29 april vertrokken we om 07.00 uur naar Nazaré, een haven 68 mijl noordelijk van Cascais. Weer een stuk op de goede weg. Uit de pilot bleek dat dit een erg gezellig haventje was met een Engels echtpaar voor wie geen moeite teveel was....... Not!!! We kwamen aan en moesten aan een steigertje aanleggen vol met meeuwenstront, er was geen hond die je welkom heette. Volgens andere zeilers was het kantoor tussen de middag 2,5 uur gesloten en de rest van de dag was de bezetting ook niet geheel duidelijk. We konden ons uiteindelijk aanmelden bij de maingate (groot woord voor een soort van Dixie plee met een slagboom ernaast) bij een bewaker die er helemaal niets van begreep. Dacht een lekker rustig avondje te hebben, hahaha. Raakte helemaal van de leg, begreep niet goed hoe ons in te klaren. 

Vissersboot aan de kade van Nazaré

De volgende ochtend zijn we direct verder gegaan richting Figueira da Foz, een haven 33 mijl noordelijk van Nazaré. 

We waren net onderweg toen we via de marifoon een bericht ontvingen van een Portugees oorlogsschip die voor de kust met een oefening bezig was. Omdat we niet precies wisten of het schip op onze route lag, heeft Suzan hem opgeroepen om de coördinaten op te vragen. En, ja hoor, het schip lag precies in onze route dus we moesten onze koers veranderen en een heel stuk van de kust af gaan varen. Hij riep ons op om alle schepen die we op de AIS zagen hierover te informeren en wij hebben braaf beloofd dat we dit zouden doen.
Ongeveer aan het eind van het verboden gebied werden we nog een keer omgeroepen dat we 200 yards: maar liefst 180 meter!!! binnen de marge voeren en of we onze koers wilden aanpassen.............Natuurlijk weer gedaan, brave burgers als we zijn.

Aangekomen in de haven van Figueira da Foz hebben we heerlijk gedoucht in een prachtig sanitair gebouw. Lekker vroeg naar bed om de volgende ochtend een lange tocht naar Porto te varen: 64 mijl.


De tocht naar Porto:

op vrijdag 1 mei vertrokken we om 07.00 uur naar Porto. We hadden de motor nog niet aan of het begon te regenen en het hield niet meer op met regenen.

Eerst moesten we nog de haven uit zien te komen, wind tegen stroom met golven die vanaf alle kanten tussen de havenpieren werden geperst, golven van een metertje of 3! dus vol gas eruit! We maakten enorme klappen, het leek wel of de bodem van de boot eronderuit zou knallen.......Niet zo heel erg grappig.

We konden gelukkig direct de genua uitrollen om de golven een beetje op te vangen en we hebben de rest van de tocht in de stromende regen gezeild. Helaas viel er niet te schuilen onder de buiskap want de wind en de regen kwamen vanachter recht de kuip in...... Nat, natter, natst!

Het laatste stuk was nog een toegift. Denk je dat je er bijna bent, moet je nog tussen de havenhoofden bij Porto naar binnen met een enorme swell, brrrr. Je zag de pieren soms niet eens dus het aanvaren was af en toe een grote gok. Het ene moment koersten we op bakboord aan en het volgende moment weer op stuurboord............Wederom gaf onze trouwe Pelikaan geen krimp!

Toen we uiteindelijk vast lagen aan de steiger, wat een groot genot is. Zo heerlijk rustig. We hebben alle natte zooi uitgetrokken, we hebben gegeten en zijn erg vroeg gaan slapen......