La Coruña

Op 13 mei zijn we 's morgens vroeg om 07.00 uur vanuit Camariñas vertrokken naar La Coruña, een tocht van zo'n 50 mijl.

Stadhuis in La Coruña

Stadhuis by night

wonen met uitzicht op de haven

Coruña is een enorme gezellige stad met een oud centrum met van die heerlijke kleine straatjes waar je lekker kunt eten. Er is één groot plein vlak aan de haven, aan het begin van het centrum, het Plaza de Maria Pita, waar het stadhuis aan ligt en een aantal (prijzige) terrassen. Vanuit de haven loop je zo het plein op, de stad in.



La Coruña is een haven waar veel cruiseschepen aanleggen op weg van en naar Portsmouth. 's Morgens tussen 8.00 en 9.00 uur leggen ze aan, dan worden de toeristen met bussen naar het centrum van de stad gebracht en rond 17.00 uur moet iedereen weer aan boord zijn want om 18.00 uur vaart het cruiseschip weer weg.

Wij werden regelmatig 's ochtends wakker en dan lag er een cruiseschip aan de andere kant van de steiger. Fantastisch gezicht, zulke enorme schepen. De eerste ochtend werden we wakker met de Britannia aan het eind van de steiger. 330 meter lang, bijna 40 meter breed met 4.000 passagiers en 1.900 bemanningsleden.... Indrukwekkend!

Britannia aan de steiger

indrukwekkend

Britannia vertrekt

En als je dan toch in Coruña bent en Deportivo La Coruña speelt thuis, dan probeer je natuurlijk kaartjes voor de wedstrijd te krijgen...... We besloten een flinke wandeling langs het strand en de boulevard te maken om het stadion te bekijken, wie weet was er nog wel ergens een kaartje beschikbaar.Erg jammer maar helemaal uitverkocht. Ze bleken namelijk een zeer belangrijke degradatiewedstrijd te moeten spelen, alle fans aan dek dus! 

strand, boulevard en aan het eind
het Estadio Riazor

We hebben de wedstrijd in de kroeg gekeken, was helemaal gezellig. Wim kreeg een sjaaltje en een poster van de barkeeper, zijn avond kon niet meer stuk! Deportivo won de wedstrijd met 2-0 van Levante! Prima sfeertje dus.

fans van Deportivo La Coruña

Estadio Riazor

We zijn één avond losgegaan op het eten in de stad. We hadden een heerlijk, trendy restaurant uitgekozen om te gaan genieten van de plaatselijke tapas en de Vino Tinto. We mochten aan een tafel plaatsnemen maar we moesten wel beloven dat we voor 22.00 uur weg zouden zijn want vanaf die tijd was de tafel bezet. Dat vonden we geen probleem, we zagen dit maaltje als ons voorgerecht. We hebben de ober de wijn en de tapas laten kiezen en het was heerlijk! 

fantastisch voorgerecht

de dames maken alles vers!

Na dit heerlijke voorgerecht zijn we verder gegaan op zoek naar een ander restaurant voor het hoofdgerecht.....

We kwamen ergens terecht waar we een menu met allerlei verschillende schaaldieren kregen: schelpjes, krab, kreeft, langoustines, inktvis, gamba's, etc. Ook dit was smullen. Het is dan ook zo gezellig, het leven speelt zich buiten op de terrassen af in een ongedwongen en ontspannen sfeer. 

koude schelp- en schaaldiertjes

warme schelp- en schaaldieren

Het was een gezellig weekje in La Coruña. Aardige havenmeesters die beloofd hebben om op de boot te passen als wij volgende week weer in Nederland zijn en de boot tot begin juli achterlaten.

Rond 3 juli vliegen we weer naar Spanje, halen we de boot op en varen we het laatste (grote) stuk naar Nederland. Eerst nu naar huis, andere leuke dingen doen zoals het huis verder afmaken en inrichten, de bruiloft van één van de kinderen meemaken, studie afronden, familie en vrienden weer zien, etc.

Vanaf begin juli doen we weer verslag van het laatste stuk naar Nederland!

We zijn weer in Spanje: Baiona, Muros, Camarinas.

Op donderdag 7 mei vertrokken we al om 07.00 uur vanuit Porto naar Baiona, 60 mijl richting de eerste haven in Ria de Vigo in Noord Spanje. Portugal lieten we achter ons en we hesen de Spaanse vlag!

Het was een heerlijke zeiltocht, wind van achteren, 6,5 knoop vooruit, super!

We hadden het plan om 1 nacht in Baiona te blijven en de volgende dag weer verder te gaan naar Ria de Muros. Toen we echter 's morgens wakker werden van de wekker, regende het, waaide het en kregen we een sms van de Sobat Kras dat ze er niet uit gingen. Het motto aan boord van zowel de Sobat Kras als van de Pelikaan: "als het fluit, varen we niet uit" werd nageleefd en we zijn nog een nachtje gebleven.

onderweg tussen de eilandjes door

prachtig eiland voor de kust met mooie ankerplekken

Zaterdag 9 mei zijn we om 08.00 uur naar Ria de Muros vertrokken, een mooie tocht, tussen de eilanden en het vasteland door varend. Je hebt daar fantastische eilanden met witte zandstranden waar je je anker vlak voor het strand kunt uitgooien. Vooral in het hoogseizoen erg druk. 

We hebben aangelegd in Muros. Een klein havenplaatsje aan het begin van de Ria. Kneuterig dorpje met veel cafe's waar we op een terras een heerlijk biertje hebben gedronken. We hebben boodschappen gedaan, gekookt, gedoucht en zijn vroeg naar bed gegaan omdat we de volgende dag weer vroeg vertrokken naar de volgende Ria, Ria de Camarinas. Het weer was prima, goede wind dus een tocht van een kleine 40 mijl verder noordwaarts.

Toen we net de haven uitvoeren, werden we getrakteerd op een dolfijnenshow! Ze speelden om onze boten en doken boven en onder water. Het blijft een fantastische ervaring! En dat midden in de Ria de Muros, bij een diepte van 12 meter..... De kwaliteit van het filmpje is erbarmelijk maar het is een indruk!

Ria Camarinas

  

haven van Camarinas

De Ria Camarinas is één van de mooiste Ria's in Noord Spanje. Er zijn veel mooie ankerplekken, veel bossen, stranden, etc. Het lijkt erg op de Zweedse scheren, groen en dicht begroeid. We zijn 3 dagen gebleven. 

Ria Camarinas

We hadden al van andere zeilers gehoord dat je in Club Nautico, aan de haven van Camarinas, erg goede Paella kon eten..... Dat hebben we dan maar zelf uitgeprobeerd. Het was inderdaad super lekker, alles vers en goed gevuld! 

De volgende tocht is naar Coruna waar we de boot achterlaten en weer naar Nederland vliegen. Daar zullen we een week blijven en vandaar tripjes in de omgeving gaan maken.

Een weekje Porto

Het bleek een week met erg slecht weer te zijn, veel wind en veel regen......

We besloten om het slechte weer in Porto maar uit te zitten en er het beste van te maken. Dus veel studie-uren gemaakt en natuurlijk een bezoek aan de stad Porto gebracht.

wapperende was

Vlak naast de haven is een soort wasplaats waar de plaatselijke dames dagelijks bij elkaar komen en handmatig de was doen. Daarna heeft iedereen een eigen lijn waar de was te drogen wordt gehangen. Er staat altijd een lekker windje langs het water dus het droogt lekker snel en het ruikt heerlijk fris! Ik moet er niet aan denken om met de hand te wassen......

de golven sloegen over de pieren

Zaterdag aan het eind van de dag werd het zowaar droog en besloten we om naar het dorpje Afurada te lopen om een biertje te drinken en ergens iets te gaan eten. We kwamen op een terras terecht waar de plaatselijke bevolking ook bleek te komen. Errug gezellig, een biertje €0,80 plus heerlijk hapjes. We werden getipt over een goed restaurantje en daar zijn we gaan eten: heerlijk en super gezellig! 

terrasbiertje

Op maandag bleek het een mooie, zonnige en droge dag te worden dus zijn we met het pontje de rivier de Douro overgestoken, op de tram gestapt en hebben we een dagje Porto gedaan. We hebben heerlijk door de stad gewandeld.

tram

Langs de Douro wandelen met een goed zicht op de vele architectonische bruggen, een fotogenieke stad!

langs het water wandelen

brug over de Douro

kerk op het grote plein

kerk

Het centrum was volledig afgesloten omdat het de week van de studenten was. Ouders, broers, zussen, opa's en oma's stonden langs de dranghekken met bloemen om de geslaagden te feliciteren met hun diploma! Allemaal gekleurde hoedjes op en mooi in het zwart, dansend en zingend door de straten.

week van de studenten

Natuurlijk hebben we ook door de winkelstraatjes geslenterd en de beroemde Port gekocht.

prachtige gevels

Port uitzoeken

Het station van Porto ziet er van binnen erg mooi uit met het bijzondere tegelwerk en de glas in lood ramen.

station Porto

stationsklok

We zijn nog een keer gaan eten in een lokaal restaurant, weinig toerisme, veel plaatselijke bevolking. Alles ging op de barbecue en je kon alleen uitkiezen wat ze buiten in een bak met ijs hadden liggen. We hebben een mix uitgekozen, fantastisch en goedkoop! Het was genieten.

barbecue restaurant

voorbereiding in de middag

Porto by night vanaf de haven gezien

Cascais, Sintra, Nazaré, Figueira da Foz en Porto!

Cascais

ankerbaai Cascais

We zijn een paar dagen in Cascais gebleven omdat de wind uit de verkeerde richting kwam om verder naar het noorden te varen.








Daarom zijn we maandag 27 april met de bus naar Sintra gegaan.

De bustocht was erg mooi, helemaal langs de kust en de eerste stop die we maakten was bij Cabo da Roca, het meest westelijke puntje van het vaste land van Europa. We zijn er op de heenweg langs gevaren en nu hebben we het vanaf het land bekeken. Erg mooi en gelukkig niet druk.

Cabo da Roca

de vuurtoren Cabo da Roca

Toeristenbureau annex postkantoor

indrukwekkende rotspartijen

Na de Cabo te hebben bekeken, zijn we weer op de bus gestapt voor het vervolg van de route naar Sintra, een nationaal park met diverse kastelen en wandelroutes. We hebben daar het Moorse kasteel "Castelo dos Mouros", uit de 8e eeuw bezocht. Een ware klimpartij met prachtige uitzichten.

De muren beklimmen 

op een muurtje

uitzicht op de brug over de Taag

Palace de Pena

lunch op een muurtje

Na de bezichtiging zijn we weer op de bus gestapt om in het gezellige stadje Sintra nog een terrasje te pakken voor een heerlijk drankje.
We vonden een heerlijk terras waar we een glas verse sinaasappelsap en voor Wim een "small beer" bestelden...... We stralen natuurlijk uit dat we toeristen zijn en werden dus ook flink genaaid: 3 jus en 1 bier: 28 eurietjes!

terrasje

Sintra

Woensdagochtend 29 april vertrokken we om 07.00 uur naar Nazaré, een haven 68 mijl noordelijk van Cascais. Weer een stuk op de goede weg. Uit de pilot bleek dat dit een erg gezellig haventje was met een Engels echtpaar voor wie geen moeite teveel was....... Not!!! We kwamen aan en moesten aan een steigertje aanleggen vol met meeuwenstront, er was geen hond die je welkom heette. Volgens andere zeilers was het kantoor tussen de middag 2,5 uur gesloten en de rest van de dag was de bezetting ook niet geheel duidelijk. We konden ons uiteindelijk aanmelden bij de maingate (groot woord voor een soort van Dixie plee met een slagboom ernaast) bij een bewaker die er helemaal niets van begreep. Dacht een lekker rustig avondje te hebben, hahaha. Raakte helemaal van de leg, begreep niet goed hoe ons in te klaren. 

Vissersboot aan de kade van Nazaré

De volgende ochtend zijn we direct verder gegaan richting Figueira da Foz, een haven 33 mijl noordelijk van Nazaré. 

We waren net onderweg toen we via de marifoon een bericht ontvingen van een Portugees oorlogsschip die voor de kust met een oefening bezig was. Omdat we niet precies wisten of het schip op onze route lag, heeft Suzan hem opgeroepen om de coördinaten op te vragen. En, ja hoor, het schip lag precies in onze route dus we moesten onze koers veranderen en een heel stuk van de kust af gaan varen. Hij riep ons op om alle schepen die we op de AIS zagen hierover te informeren en wij hebben braaf beloofd dat we dit zouden doen.
Ongeveer aan het eind van het verboden gebied werden we nog een keer omgeroepen dat we 200 yards: maar liefst 180 meter!!! binnen de marge voeren en of we onze koers wilden aanpassen.............Natuurlijk weer gedaan, brave burgers als we zijn.

Aangekomen in de haven van Figueira da Foz hebben we heerlijk gedoucht in een prachtig sanitair gebouw. Lekker vroeg naar bed om de volgende ochtend een lange tocht naar Porto te varen: 64 mijl.


De tocht naar Porto:

op vrijdag 1 mei vertrokken we om 07.00 uur naar Porto. We hadden de motor nog niet aan of het begon te regenen en het hield niet meer op met regenen.

Eerst moesten we nog de haven uit zien te komen, wind tegen stroom met golven die vanaf alle kanten tussen de havenpieren werden geperst, golven van een metertje of 3! dus vol gas eruit! We maakten enorme klappen, het leek wel of de bodem van de boot eronderuit zou knallen.......Niet zo heel erg grappig.

We konden gelukkig direct de genua uitrollen om de golven een beetje op te vangen en we hebben de rest van de tocht in de stromende regen gezeild. Helaas viel er niet te schuilen onder de buiskap want de wind en de regen kwamen vanachter recht de kuip in...... Nat, natter, natst!

Het laatste stuk was nog een toegift. Denk je dat je er bijna bent, moet je nog tussen de havenhoofden bij Porto naar binnen met een enorme swell, brrrr. Je zag de pieren soms niet eens dus het aanvaren was af en toe een grote gok. Het ene moment koersten we op bakboord aan en het volgende moment weer op stuurboord............Wederom gaf onze trouwe Pelikaan geen krimp!

Toen we uiteindelijk vast lagen aan de steiger, wat een groot genot is. Zo heerlijk rustig. We hebben alle natte zooi uitgetrokken, we hebben gegeten en zijn erg vroeg gaan slapen......