Via Altea naar Denia, de laatste haven op het Spaanse vasteland

Vanuit Villajoyosa zijn we naar Altea gevaren, een stukje van 11 mijl, 2 uur op de motor. Een leuk stadje, niet zo enorm toeristisch als Benidorm maar toch wel veel Nederlanders en Engelsen. 

haven Altea, strand op de achtergrond

Op aanraden van Rob en Julie, die we in de haven hebben ontmoet, zijn we 's avonds met de SobatKras crew gaan eten bij Sabor, echt super lekker en gezellig!
Helaas duurde de combinatie lekker eten en (teveel) drinken voor Annemieke niet al te lang. De heerlijke garnalen vooraf en het hoofdgerecht van ossenhaas is die nacht en een groot deel van de volgende dag verschillende keren weer opnieuw geproefd, in de omgekeerde volgorde...... 

Kathedraal Altea

Toen Annemieke weer de oude was, hebben we de fietsen uitgepakt en zijn we op de fiets de omgeving gaan verkennen. 

De oude binnenstad van Altea met de kathedraal op de berg is erg fotogeniek en heeft een karakteristieke uitstraling, kleine straatjes met originele winkeltjes en restaurantjes.

trappen omhoog

Natuurlijk was er een Lidl en een Jumbo (lang leve de toeristen!) waar we haring, pindakaas en hagelslag hebben gekocht.

mooi plaatje in de oude binnenstad

Omdat er teveel wind stond zijn we nog een dag extra gebleven waardoor we het geluk hadden om een uitgebreid optreden van een percussiegroep te zien. Een geweldige show met een ritme waarop je niet stil kon blijven staan. Jong en oud speelden de sterren van de hemel op drums, congas, tambourines en dans. Alles beweegt en swingt de pan uit!

dansen met stokken op de maat

ritme en swingen

Zondag 18 mei was het weer goed genoeg (dachten we) om de tocht van Altea naar Denia te maken. We vertrokken samen met de SobatKras, een tocht van zo'n 25 mijl. We voeren de haven uit met een enorme swell en geen wind. Je kunt je met zo'n deining niet makkelijk over het schip bewegen, alleen goed vasthouden. Naar het toilet gaan is een ramp en binnen koffie zetten of een lunch klaarmaken is ook niet goed voor je maag....
Op beide schepen werd afgesproken om het een uurtje aan te kijken en eventueel terug te gaan of een eerdere haven aan te doen......Maar bikkels als we zijn, zijn we toch doorgevaren naar Denia. We waren blij toen we er waren en aan de kade vast lagen. Een oncomfortabel tochtje!

De SobatKras is direct de volgende ochtend naar Ibiza gezeild omdat de wind gunstig was en omdat je tenslotte een zeilboot hebt. De Pelikaan wilde graag de stad Denia bezoeken en is nog een dagje extra gebleven.

veerboot komt aan vanuit de Balearen

restaurant op een pleintje

restaurantje

We hebben de grote veerboten die tussen de Balearen en Denia heen en weer varen van dichtbij bekeken en we zijn op de fiets naar het oude gedeelte van Denia geweest. Denia is een vissersplaats en een badplaats met in het centrum authentieke panden en straatjes met de nodige horeca en winkeltjes. Willem Ruis had hier een appartement waarin hij in 1986 overleed aan een hartaanval.

We zouden op 20 mei vroeg vertrekken voor de oversteek naar Ibiza maar de wind, die al vanaf een uurtje of 12.00 flink aantrok, trok steeds verder aan. om 21.00 uur stonden er 30 - 35 windknopen (8 Bft). We hadden de wekker gezet om de volgende ochtend bijtijds naar Ibiza over te steken maar de wind bleef maar wapperen. We zijn wel naar bed gegaan maar om 01.00 uur besloten we om toch de bimini er af te halen voordat ie zelf besloot te gaan vliegen. Op dat moment stonden er 43 windknopen (ruim 9 Bft) en gierde de wind om ons heen. Het was nog een hele klus om het zeil van de bimini vast te houden in de wind maar het is ons gelukt, pffffft. De wekker hebben we toen maar uitgezet, nog een dagje Denia.

weerraport 19 - 20 mei

De volgende ochtend zagen we bij diverse boten forse schade: kapot gewaaide bimini, loopplanken die dwars over boten geslagen waren, buiskap aan flarden. Hebben wij nog geluk gehad, geen schade.